Over mezelf
Scroll below for English
In mijn jonge jaren studeerde ik theologie en menswetenschappen. Later nog eens interreligieuze spiritualiteitsstudies. Maar het meest leerde ik in mijn opleiding tot ziekenverzorgende, waar ik na mijn doctoraal theologie mee begon. In plaats van een dr. titel te behalen door een proefschrift te schrijven koos ik ervoor om ‘broeder’ te worden aan de basis in onze gezondheidszorg. Broeder zijn is nog steeds mijn basis in mijn werk als therapeut op het Taborhuis, maar ook als yoga- en meditatieleraar.
Met een Chinese vader en een Nederlandse moeder lag de start van mijn leven op het kruispunt van twee culturen, midden tussen Oost en West in het hartje van Amsterdam. De verbinding van tegenstellingen is een leidend motief in mijn leven geworden. Niet alleen die van Oost en West, maar ook die van de weg naar binnen en die naar buiten – van spiritualiteit en maatschappelijke betrokkenheid. In de cursussen die ik geef ligt het accent op de weg naar binnen. De weg naar buiten ligt in het initiatief dat ik ooit nam om een Taborhuis op te zetten en in mijn werk voor kinderen en ouderen binnen de Tibetaanse vluchtelingen-gemeenschap in India.
Veel heb ik te danken aan mijn leermeesters. De eerste was Robert van Heeckeren, die in de zestiger jaren een van de eerste yogaleraren in Nederland was. Hij legde heel sterk de verbinding tussen yoga-meditatie en een intensieve maatschappelijke betrokkenheid. Het motto dat hij in een boek schreef dat hij mij ooit gaf was: “Mens zijn is strijder zijn”. Hij bracht mij in contact met Ilse Middendorf, die in die tijd de bekendste ademtherapeute in Duitsland was. Zij leerde mij veel over de diepte-psychologische lagen die bewust kunnen worden wanneer de adem op een geheel natuurlijke wijze zijn eigen vorm en diepte vindt. Bij haar leerde ik hoe ook een ‘les’ op een natuurlijke manier steeds opnieuw een eigen, unieke vorm en kracht krijgt. Via een van haar leerlingen ontstond het contact met Hetty Draaijer die een beslissende, spirituele verdieping opende in mij als persoon, maar ook in mijn werk als yoga- en meditatieleraar. Zij had de gave de verbinding waar te nemen tussen verdieping van lichamelijk bewustzijn en verhoging van geestkracht. Zij ontwikkelde talrijke oefeningen om een bron van energie en licht diep in jezelf te ontdekken en vandaar uit jezelf te ervaren als een werkelijke eenheid van lichaam, ziel en geest.
Vooral Robert van Heeckeren en Hetty Draaijer hebben mij gedurende tientallen jaren van mijn leven gevolgd, gesteund en geinspireerd als begeleiders op mijn levensweg en als vriend(in). Nog steeds put ik inspiratie uit wat ik van hen heb geleerd en integreer ik het geleerde weer tot mijn eigen en heel persoonlijke vorm.
In november 2018 verdedigde ik mijn proefschrift dat de titel had: Begrensd en ont-grensd, paradoxen in de veranderende ervaring van de beleving van het lichaam bij kanker en geleefde spiritualiteit. Hierin legde ik de bijzondere spirituele dimensie bloot in de worsteling met een levensbedreigende ziekte als kanker. Het was voor mij een boeiende uitdaging om de relatie tussen veranderingen in de beleving van het lichaam in de loop van het ziekteproces met veranderingen in de kijk op leven en dood en de ervaring van het zelf in kaart te brengen. In tweede instantie heb ik geprobeerd de ervaring van de patiënten op een dieper niveau te verstaan door ze te bezien vanuit drie heel verschillende perspectieven: de Existentiële Fenomenologie als een moderne westerse denkstijl, de Qi Gong beoefening uit het Chinese Daoïsme en het Hesychasme, een mystieke stroming uit de eerste eeuwen van het christendom. Ik besefte opnieuw hoe zinvol de wederzijdse bevruchting is van verschillende culturen en spirituele stromingen.
About me
In my younger years, I studied theology and humanities. In my later years I studied interfaith spirituality. However, I learned the most in my training as a nurse practitioner, which I began after finishing my doctorate in theology. Instead of obtaining a PhD by writing a dissertation, I chose to become a ‘brother’ at the grassroots in our health care system. Being a brother still feels as the foundation in my work as a psycho-energetic therapist for people living with cancer.
With a Chinese father and a Dutch mother, the start of my life was at the crossroads of East and West, living in a mini Chinatown right in the heart of Amsterdam. Connecting seemingly opposite poles has become a guiding motif in my life. Not only those of East and West, but also those of the ‘way in’ and the ‘way out’ – of spirituality and social activity. In the yoga and meditation courses I teach, the emphasis is mostly on the way in. My way out lies in the initiative I once took to establish the Tabor House, a centre for the psychological and spiritual care for people with cancer but it is also present in my work for orphaned children and destitute elderly within the Tibetan refugee community in India.
I owe much to my teachers. The first was Robert van Heeckeren, who was one of the first yoga teachers in the Netherlands in the 1960s. He always emphasized the neccessity of the connection between yoga/meditation and social activity . The motto he wrote in a book he once gave me was, ‘To be human is to be a warrior.’ He brought me into contact with Ilse Middendorf, who at that time was the best-known breathing therapist in Germany. She taught me a lot about the deeper psychological layers that can become conscious when the breath opens deeper dimensions of stillness and creativity when breathing is allowed in a completely unforced and natural way. With her I learned how even a simple ‘lesson’ should always take its own and uniquely natural form in a very creative way. Through one of her students I came into contact with Hetty Draaijer who opened a decisive, spiritual deepening in me as a person, but also in me as a yoga and meditation teacher and therapist. She had the gift of perceiving the connection between deepening dimensions of body awareness and increasing the power of mind and spirit. She developed numerous exercises to discover a source of energy and light that lies deep within ourselves and how we, from that source, can experience ourselves as the true human being that we are in our pure essence.
Especially Robert van Heeckeren and Hetty Draaijer have followed, supported and inspired me during decades of my life as guides on my path of life and as a friend. I still draw inspiration from their many teachings and integrate what I learned into my own and very personal form.
In November 2018, I defended my dissertation titled: Bounded and Unbounded, paradoxes in the often dramatic changing experience of the body and the connection with a lived and embodied spirituality. In the voices of many patients with cancer I uncovered a fascinating spiritual dimension in their struggle with a life-threatening illness like cancer. It was an exciting challenge for me to map the relationship between changes in the experience of the body over the course of the disease process with changes in the view of life and death, and the experience of self. I then tried to understand the patients’ experiences on a deeper level by looking at it from three very different perspectives: existential phenomenology as a modern Western style of thinking, the Qi Gong practice within Chinese Daoism and hesychasm, a mystical movement from the first centuries of Christianity. This made me realize again how meaningful the mutual fertilization of different cultures and spiritual traditions is.
